Andain - You once told me

You once told me
I will know it enough
oh let me tell you something
yeah I do
you once told me
I won't feel enough
let me tell you that
baby I do

Sometimes I find myself in a sea
in a dream that's so far away
sometimes
Tell me what's happened to me
sometimes I see myself falling
although I don't show it much
sometimes I'm crazy for you
well maybe I'm fine

πάμε βόλτα ΔΕΗ

Παρανάλωμα τρέλας και αποσύνθεσης του δημόσιου τομέα. Δεν γίνεται αυτό που έζησα σήμερα.Ξύπνησα κεφάτη, μύρισα την λεμονιά από το παράθυρο του δωματίου και ετοιμάστηκα για εξόρμηση στην ΔΕΗ. Ενιωσα σαν να προσπαθούσα ανεπιτυχώς να σκαρφάλωσω το Mount Everest.

ΔΕΗ Κηφισιας και ουρά σαλίγκαρος , οι πόρτες της εισόδου κλειδωμένες, security guard και κατεβασμένες οι μπάρες λες και είμαστε στο prison break στο μισάωρο του ήλιου.ενιωσα μαντρωμένη απλά ούσα στην αυλή και παρατηρώντας όλο αυτό το πανηγύρι. Εφυγα και κίνησα προς Χαλάνδρι, τουλάχιστον εκεί δεν είχε μπάρες αλλά είχε 150 νουμεράκια αναμονή! 

Και μετά θέλουμε εξυγίανσεις, κόβουμε μισθούς, συντάξεις, οι συνθήκες περίθαλψης και υγείας μας σκοτώνουν αργά και σταθερά, ελπίζω όλοι να είδατε τους Πρωταγωνιστές του Θεοδωράκη χθες για τους ασθενείς Κυστικής Ίνωσης. αυτό που βλέπω και βιώνω είναι ότι το δημόσιο μας εξαγριωνει ολοένα και περισσότερο. Άλλοι δίνουν διαλέξεις στο Harvard ω! Τι ειρωνεία θεε μου και άλλοι γίνονται βόυκινο για τα λεφτά που τσέπωσαν και έστειλαν με περιστεράκια στα εξωτερικά. χα εδω γελάνε! Αφού δεν μπορείτε ούτε μια κλεψιά σωστά να κάνετε, στα σεντουκια ρε τρόμπες μόνο εκεί θα ήσασταν  σίγουροι.

Και εδώ η βόλτα τελειώνει σαν εφιάλτης γύρισα καταιδρωμένη και αηδιασμένη σπίτι και πήγα για τρέξιμο.μακάρι να μπορούσαμε να τρέξουμε όσο πιο μακρυά γίνεται από αυτή την τρέλα, μακάρι! 

tick the boxes

Ο πανηγυρισμός, η αποθέωση της εκλογίκευσης. Το είδα, το βλέπω, το αισθάνομαι, το αντέχω; Πρωτόγνωρο...

'Αλλοι λειτουργούν με το συναίσθημα, νομίζω ότι μόνο του αυτό σφάλει δεν μπορεί να γίνει οδηγός, λυπάμαι αλλά τόσο εγώ όσο και πολλοί άλλοι στις μέρες μας δεν είμαστε πλέον ονειροπόλοι. Αγαπώ τις μίξεις, όπως είναι οι μίξεις των μιγμάτων.  Εδώ λοιπόν βρίσκεται και η ουσία: στην ανάλυση των κύριων στοιχείων και των ιχνοστοιχείων των πετρωμάτων.

Υπάρχουν αυτοί που ψάχνουν την εκατοστιαία αναλογία των ορυκτών τα οποία και ελέγχουν και όλη την πορεία προς την μίξη και υπάρχουν και αυτοί οι οποίοι παρεκκλίνουν της μίξης και αρκούνται με άλλες διαδικασίες τελικού αποτελέσματος όπως η μερική τήξη και η αφομοίωση.  Τελικά ποιο είναι αυτό που ανταμείβει τον καθένα από εμάς at the end of the day?  Sit back, relax and tick your box λοιπόν.

όλα ξεκινάνε από μια καχυποψία στο κομμωτήριο

Όταν πηγαίνω για κούρεμα είμαι καχύποπτη. Φοβάμαι μήπως μου κόψουν την χαίτη λίγο παραπάνω και τρελαθώ. Μα τι είναι τελικά αυτό που φοβάμαι; Μπορεί και να φοβάμαι την απροσεξία, μήπως μου κόψουν το αυτί και το δω στο πάτωμα μαζί με τα μαλλιά εκεί μόνο του στο κρύο μάρμαρο να κείτεται σαν πτώμα άψυχο. ή φοβάμαι μήπως παρασυρθώ, μου αρέσει και πω κόψε παραπάνω. 

Τελικά οι σκέψεις ταλανίζουν. Τρελαίνομαι με ορισμένες από αυτές, φθάνουν σε σημείο αρρωστιας γιατί όμως; όσο περνάνε τα χρόνια το βλέπω, διαισθάνομαι την ένταση της σκέψης στα μηνίγγια μου, πολλές φορές πονάνε. Τα συναισθήματα που είναι; γιατί δηλητηριάστηκαν έτσι;

Εκεί κολλημένη σήμερα στην κίνηση μαζί με χιλιάδες άλλους Αθηναίους από τη μία βλασφημούσαμε για την μανδάμ Μέρκελ και από την άλλη σκεπτόμασταν μην ξεχάσω να πάω σουπερμάρκετ, να τελειώσω αυτή την υποχρέωση στο γραφείο, να πάω γυμναστήριο, να πάρω λουλούδια, να πάρω τα παιδιά, να καθαρίσω, να κάνω socializing α! ναι..πρέπει και να αισθανθώ, να αφεθώ. 

Δεν μου φτάνει το 24ώρο είναι λίγο λέω αλλά τελικά μπορεί και να φοβάμαι. It scares the hell out of me...

Move in & Move out

'Επεσα για ύπνο χθες ξέρεις αυτός ο ύπνος ο βαθύς όπου το πρωί ξυπνάς και τα μάτια ανοίγουν με άλλη διάθεση, το κορμί είναι σε μια ευθεία ακολουθία με την σκέψη. The day has come κάθε αρχή και δύσκολη, μετακόμιση ξανά.

Η ελευθερία επιλογής έχει πολύ μεγάλη σημασία και αυτό γιατί συνοδεύεται από υπευθυνότητα για τις επιλογές που γίνονται, ξεκινώντας από το απλό, το νέο σου σπίτι μέχρι την επιλογή ενός συντρόφου για τώρα, για περισσότερο ποιος ξέρει ίσως και για συνοδοιπόρο ζωής. Σκέφτηκες ποτέ ποιος είναι ο παραδεισός σου; με δυνατή θέληση, με δυνατή ψυχή, με την καρδιά, με την αληθεία, την δική σου αλήθεια.

Ο παράδεισός μου: Vodka tonic με πολλά lime, βραδιές οινογνωσίας με άφθονο κρασί και τσιμπολοϊδια, λινά φαρδιά ρούχα, ανεμιστήρες οροφής, σαγιονάρες,άνευ ιδρώτα, βιβλία, ρακέτα τένις, αθλητικά και ποδήλατο. 

Απλά και όμορφα με ελευθερία επιλογής, αυτοσεβασμό και ειλικρίνεια στα συναισθήματα μας.

Good morning with some proper tunes! Jamie Woon - Spirits ( Sy.ic Remix )

Bubbling up from the sea

Διάβασα πρόσφατα ότι η λέξη  άκου και σιωπηλά είναι η ίδια λέξη μόνο που έχουν διαφορετικά γράμματα.Χαμογελώ και νιώθω την ευφυΐας αυτής της πρότασης στο πετσί μου.
Τι συμβαίνει; ο γλυκός Οκτώβρης μας βρήκε λίγο εξ απήνης αλλά μας αγκάλιασε ζεστά για να μας θυμίσει ότι είμαστε ακόμα άνθρωποι. Πήγα σφαίρα Αθήνα και γύρισα πάλι στο νησάκι μου δύο κόσμοι, οι άνεμοί μου τραμουντάνα και όστρια μαζί σε ένα περίεργο κράμα όπως ακριβώς είμαστε και εμείς πότε χαρούμενοι ποτέ στεναχωρημένοι ποτέ προβληματισμένοι και ποτέ ξέγνοιαστοι! Πως γίνεται αυτό πες μου κι όμως η στιγμή αυτή η στιγμή πότε σε ανταμείβει και πότε σε προδίδει. η στιγμή όμως εκείνη που θα νιώσω τον αέρα στο πρόσωπο και θα αναδυθώ όπως η φούσκα του δύση από την θάλασσα  ω Θεέ μου τι ευτυχία. Πως βρίσκω χαρά σε απλά πράγματα της καθημερινότητας μου εκεί με κολλημένο το δάχτυλο στο repeat παίζοντας το αγαπημένο κομμάτι. Η κάνη δεν με σημαδεύει πια και δεν με νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι νιώθω καλά. 
Ρώτα κάποιον τι σημαίνει ευτυχία, ένα κορίτσι είπε ότι είναι κάτι βιολετί λουλούδια, θεαματικό αν το σκεφτείς, συγκινητικό με μια δεύτερη ανάγνωση. συνέχισε να μυρίζεις τα λουλούδια σου μικρή μου, εσύ γνωρίζεις μόνο. και εδώ βρίσκεται η σοφία.