Νηφάλια ή ντίρλα;

Πες μου την κατάσταση που κάποιος φανερώνει τον πραγματικό του εαυτό. Ναι ήπια χθες λίγο παραπάνω αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι, όταν πίνεις απλά κάνεις κάτι χωρίς να σκέφτεσαι, είναι ο πραγματικός σου εαυτός ή το απωθημένο σου; ο καταπιεσμένος εαυτός σου που ξαφνικά ξεσπαθώνει; ή τελικά κάτι μακρυά από σένα αλλά απλά το δοκιμάζεις για να δεις τα όρια σου;

Είναι λίγο σαν την κινούμενη άμμο, διόλου στατικό, και άνευ αναστολών..ναι ίσως είναι καλό αυτό γιατί όταν το κάνεις συνειδητοποιείς αυτό που πραγματικά σε εκφράζει, αυτό που είσαι και αυτό με το οποίο νιώθεις καλά.

Μα καλά που κρύβεται η ουσία της ζωής; σε αυτό που θα μπορούσε να γίνει και δεν γίνεται, σε αυτό το κρυφό κοίταγμα, στον υπαινιγμό, στην εξαίρεση ή στην υπέρβαση που είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε; σκόρπιες κουβέντες, ασύνδετες σκέψεις..

και γιατί περνάει η μέρα και δεν την έχω καταλάβει; είμαι λάθος, πρέπει να νιώθω την κάθε ημέρα, την κάθε ώρα, το βράδυ ακόμα και στην πικρή γουλιά της Mcfarland, όχι δεν πρέπει να με προσπερνά η μέρα και να μένω  ένα εξοντωμένος μαλάκας κάθε βράδυ. Μα γιατί καταλήγουμε έτσι; και μας μένει ένα λαπτόπι το βράδυ, ένα chat και μια γαμήμενη προσπάθεια να δείξουμε ότι κάτι είμαστε μέσω της ηλεκτρονικής κοινωνικής δικτύωσης;