25/4/11

H ανθηρή μαργαρίτα και το άκακο αρνί

Σε μια γουλιά, σε μια γουλιά χάνεις το παίχνιδι ή και το κερδίζεις. Είναι εκείνη η στιγμή που ενώ έχεις πιει αρκετά, πίνεις εκείνη την καθοριστική γουλιά.. καλά καλά δεν μπορείς να καταπιείς και σιγοβήχεις. 
Ξεκίνησε  λοιπόν χθες ο μαραθώνιος με τις μαργαρίτες... Πρώτη μαργαρίτα, δεύτερη, τρίτη, να τι συμβαίνει όταν πίνεις, χαλαρώνεις, γελάς πολλές φορές ίσως και ηλιθιωδώς και αρχιζει να λειτουργεί η γλώσσα του σώματος, καλό αυτό. Άλλο να μου πεις να τα πιεις με έναν επιστήθιο φίλο και άλλο με έναν εν δυνάμει γκόμενο όπου σκέφτεσαι
μην πινεις πολύ
μην καπνίζεις άκομψα
σιάξε το μαλλι
stop fidgeting
μην σου κολλήσει το αράπικο στο δόντι
και τα συναφή 
Οι παύσεις, εκεί στην παύση στην μέση του rendevouz τι σκέφτεσαι; Μου αρέσουν οι ακριβολογημένοι κοινωνιολογικοί χαρακτηρισμοί, αλλά τώρα έχω το νου μου αλλού. Φυσικά αβίαστα αυτό να θυμάμαι. Αυτό ήταν ερώτηση, σχήμα λόγου, δήλωση δεν ξέρω, το σκέφτομαι
Βγήκα από το αμάξι και στήριξα την ράχη μου στην γκαραζόπορτα, μπροστά μου το δασάκι, τελικά καλύτερα να μαζεύω μαργαρίτες με την μικρή Λουκία στο δασάκι όπως έκανα το μεσημέρι, η ώρα είναι λουλουδάτη. 'Εσυρα το βήμα μου με την δεκάποντη γόβα. 
Πως να ενώσεις τις δύο άκρες; Σαν να θέλεις να βάλεις μονόζυγο σε τοίχο από γυψοσανίδα ή το αντίθετο σαν να θέλεις να σπάσεις ποτήρια ξέχειλα, σε γλέντι. Ξερεις τι σκέφτομαι πως αλλάζει η όψη, πως μένω πλέον βουβή μπροστά στις στιγμές. Άτιμη ζωή
Βλαστήμησα το πρωί που ξύπνησα με το κεφάλι τούμπανο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου